Elektrosprey İyonizasyon (ESI)
Elektrosprey iyonizasyon (ESI), yapısında bir kılcal iğneye sahiptir. Bu kılcal iğneye yaklaşık ± 3 ila 5 kV'luk yüksek bir voltaj uygulayarak içerisinden geçmekte olan numune çözeltisini püskürtür ve iyonlar üretir. Bu, uygulanan voltajla aynı polariteye sahip yüklü bir damlacık sisi oluşturur. Daha büyük bir LC akış hızı sağlamak için, nebulizatör ve ısıtma gazı, solvent buharlaşma sürecini hızlandırmak için kılcal iğnenin dışından akar. Bu süreç devam ettikçe damlacık yüzeyindeki elektrik alan artar. Yüklerin karşılıklı itme kuvveti sıvı yüzey gerilimini (yani itme) aştığında fisyon meydana gelir. Bu buharlaşma ve fisyon döngüsü tekrarlandıkça, damlacıkların nihayetinde numune iyonlarının gaz fazına serbest bırakılacağı kadar küçük hale geldiği düşünülmektedir (iyon buharlaşma modeline göre).
Elektrosprey iyonizasyon, mevcut en yumuşak iyonizasyon yöntemlerinden biridir. Bu durum parçalanmanın minimum olduğu , yüksek düzeyde polar ve en az uçucu veya termal olarak kararsız bileşikler için kullanılabileceği anlamına gelir. Bileşiklerin çoğu, karmaşık fragman iyonları oluşturmadan protonlanmış (veya protonu giderilmiş) moleküler iyonlar ve ekleme iyonları ile sonuçlandığından, bileşiklerin moleküler kütlesinin belirlenmesi çok basittir.
Şekil 1. ESI pozitif (+) modunda iyonizasyon ve desolvasyon süreçlerinin şeması
Elektrosprey iyonizasyonun, birkaç potansiyel yük kabul eden fonksiyonel gruba sahip bileşikler için zaman zaman çoklu yüklere sahip moleküler iyonlar ürettiği bilinmektedir. Katyonlar söz konusu olduğunda (M+nH)n+ oluşturmak için çoklu protonların eklendiği anlamına gelir . Çok değerlikli iyonlar oluşturma eğilimi, çözeltinin pH’ına göre bileşiğin pKa’sından güçlü bir şekilde etkilenir. Çok değerlikli iyon gözlemlendiğinde, kütle spektrometresinin ölçüm aralığını aşan bir moleküler kütleye sahip bileşikler için bile moleküler kütle bilgisi elde edilebilir. Bu çok değerlikli iyonlardan moleküler kütleyi tahmin etmek için bilgisayar işlemeyi kullanmak da mümkündür. Miyoglobin örneği Şekil 2'de gösterilmektedir. Miyoglobin için, 10 ila 20 değerliklere (n) sahip iyonlar tespit edildi ve moleküler kütle, dekonvolüsyon ile 16951.3 olarak hesaplandı. ESI-LCMS'nin bu benzersizliği, proteinler ve nükleik asitler gibi son derece büyük ve oldukça polar biyolojik makromoleküllerin analizine ve ölçümüne olanak tanır. Bu, genellikle yalnızca z = 1 tepe noktaları sağlayan GCMS'den oldukça farklıdır.
Şekil 2. ESI spetrum ve dekonvolüsyon kullanılarak hesaplanan miyoglobinin moleküler kütlesi, miyoglobinin çok değerlikli iyonları (n = 10 ila 20) ESI kütle spektrumunda gözlenir
Çeviri Makale Kaynağı: https://www.shimadzu.com/an/service-support/technical-support/analysis-basics/basics_of_lcms/interfaces_for_lcms.html#section1
